Tuesday, June 12, 2012

ചെറു കവിതകള്‍

കറുത്ത കണ്ണിണകളില്‍
കാര്‍മുകില്‍ മായുന്ന
ഇളം നിറങ്ങള്‍ ചിതറി വീഴുന്ന ,
കാനനത്തിന്റെ ശോണിമ പൂകുന്ന
നിന്റെ മൌനം ....!
അതാണെന്നെ ഞാനാക്കി മാറ്റുന്നത് .... 02.03.1996

കാതങ്ങള്‍ അകലെ നീ പോയ്‌ മറകിലും
കാതരമാ മിഴി മറക്കുകില്ല
നൂറു ജന്മങ്ങള്‍ കഴിഞാലുമാ
നോവിന്‍ പുഞ്ചിരി മായുകില്ല
നേര്‍ത്ത നിലാവിലൂടെ നീ പോകിലും
ആതിരെ നിന്നെ ഞാനോര്‍ത്തിടും ... 11.04.1996

കാലമാം പളുങ്ക് പാത്രം
കാരിരുള്‍ പുറ്റില്‍ നിന്നും
അമ്പിളിക്കല പോലെ തെളിയുന്നു
നീളെ നിലാവ് പെയ്യും
നോവിന്റെ തീക്കനലുകള്‍
നേരിന്റെ കച്ച്ചയുമായ് കാത്തു നില്‍പ്പൂ .
ഓമനപ്പൂങ്കവിളില്‍ തൊട്ടു -
കൊണ്ടെന്തോ ഞാന്‍
പൈങ്കിളി പെണ്ണിനോട്
ചൊല്ലി വീണ്ടും .....!  11.04.1996
==========ബി ജി എന്‍ =====


No comments:

Post a Comment