സന്ദേഹം

ചുറ്റും കട്ട പിടിച്ച
മൗനത്തിൻ്റെ നേർത്ത
സ്തരം മുറിച്ചു കൊണ്ടാകണം,
സ്നേഹത്തിൻ്റെ പച്ച ഞരമ്പുകളിൽ
ജീവിതം തളിരിട്ടു തുടങ്ങിയത്.
അകലങ്ങളിൽ അരൂപികൾക്ക്
വിശുദ്ധ വസ്ത്രങ്ങളുടെ തൊങ്ങലുകൾ
തുന്നിച്ചേർക്കുന്ന നീലാകാശം
കടന്നു വരുന്നുണ്ടൊരു പിശറൻ കാറ്റ്.
മുടിയഴിച്ചിട്ട പകൽ കിനാവുകൾക്കു മേൽ,
മറവി തുന്നി പിടിപ്പിക്കുന്ന നനഞ്ഞ പീലികൾ!
കണ്ണാരം പൊത്തി കളിയ്ക്കൂന്ന മൂവന്തികൾ!
നമ്മൾ, പ്രണയ പുഷ്പങ്ങളെ തിരഞ്ഞുമലയിറങ്ങണമിനിയെന്നോ?
.------------------------------------------ബിജു ജി നാഥ്