സംശയക്കണ്ണാല്‍ നീയളന്നിട്ടൊരു
സങ്കടക്കടലില്‍ തിരകളടങ്ങുമ്പോള്‍,
തീരത്തിന്‍ മാറില്‍ നീ വരച്ചിടും നഖ
ചിത്രങ്ങള്‍ മായ്ക്കുവാന്‍ കാലത്തിന്നാകുമോ?
വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ മങ്ങിയ ജീവിത പുസ്തക-
ത്താളുകള്‍ ഒന്നൊന്നായി കീറിത്തുടങ്ങുമ്പോള്‍.
ഓര്‍മ്മതന്‍ താളിലിന്നും മറക്കാതെ കരുതുന്നുവോ
പോയ കാലത്തിന്‍ മുനയുള്ള വാക്കുകള്‍ !
എന്നും വിടരാന്‍ കൊതിച്ചൊരു പനിനീര്‍
പുഷ്പം മിഴിപൊത്തി നോക്കുന്നു വാടിയില്‍.
എങ്കിലും എന്നുടെ പവിഴമല്ലിതന്‍ മിഴി
തോരുന്ന നാളത് കൊതിക്കുന്നു ഞാനിന്നേവം.
നിന്നിലേക്കെത്തുമെന്‍ ജീവന്റെ സ്പന്ദനം
നിന്നിലലിയാന്‍ കൊതിക്കുന്നതെന്നുമേ.
എങ്കിലും നിന്നുടെ സുസ്മേരവദനത്തില്‍
കാര്‍കൊണ്ട വാനം സ്മരിക്കത് ദുഷ്ക്കരം പ്രിയേ !
-----------------------------ബിജു ജി നാഥ്
