അശാന്ത ഭൂമിയില്‍ വെറും കാഴ്ചക്കാരന്‍

നിലാവ് പെയ്യുന്നത് പോൽ ഓർമ്മ-

ശകsങ്ങൾ  നെഞ്ചു കിടുക്കി കടന്നു പോം

നിദ്രാവിഹീന രാവുകളിലൊന്നിലാകാം

നമ്മളാദ്യമായ് പ്രണയം പങ്കുവച്ചത്.

കണ്ണുകൾ സഞ്ചരിക്കുന്ന താഴ് വരകളിൽ,

പാദങ്ങൾ നടന്നു തീർത്ത സമതലങ്ങളിൽ,

കരങ്ങൾ കൊളുത്തിവലിച്ച ഹിമസാനുക്കളിൽ

നമ്മൾക്ക് മുഖങ്ങൾ നഷ്ടമായിരുന്നു.

വിശപ്പിനാൽ കരയുന്ന ശൈശവങ്ങൾ,

നഖമുനകളിൽ പിടയുന്ന സ്ത്രൈണരോദനം,

വയോജനാലയങ്ങളിൽ തളർന്നു തേങ്ങും നരകൾ...

നമുക്കുറങ്ങുവാൻ താരാട്ടുകളനവധി.

വയസ്സറിയിച്ച പെണ്ണിന്റെ നെഞ്ചുപോൽ വളരും

വിലക്കയറ്റത്തിന്റെ കൊടുമുടികൾ നോക്കി

വൃദ്ധപൗരുഷത്തിന്റെ നങ്കൂരമാഴ്ത്തി

ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കുന്നു നമ്മൾ.

ഛായങ്ങൾ നഷ്ടമായ പകലുകൾക്കും

ഇരുട്ട് ഭാരമാകുന്ന രാത്രികൾക്കും നടുവിലായ്,

നൂൽപ്പാലത്തിലെ സർക്കസ് യാത്രയാണ്

നമ്മുടെ ജീവിതയാത്ര തൻ നാൾവഴികൾ

...... ബിജുു ജി നാഥ് വർക്കല
------13.11.2012