Tuesday, June 10, 2014

നമ്മളറിയാതെ പോകുന്നു

അകന്നു പോകുന്ന കാലൊച്ചകള്‍ പോലെയാണ്
നിന്റെ മൗനം നിറയുന്ന വാക്കുകള്‍ പെയ്യുന്നത് .
ഒരു മഴകൊതിക്കും വേഴാമ്പലിന്‍ മനസ്സറിയാതെ
ആകാശച്ചരുവില്‍ മേഘശകലങ്ങളൊഴുകും പോലെ .

മനസ്സിനെ മേയാന്‍ വിട്ടു കൊണ്ട് ആകാശം നോക്കി കിടക്കുമ്പോള്‍ ശരീരത്തിന് ഭാരം നഷ്ടം ആയതു പോലെ. നിശ്വാസങ്ങള്‍ക്ക് അപ്പുറം നിന്റെ ഗന്ധം നുകരുന്ന പകലുകള്‍ എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു . നിന്റെ വരികള്‍ക്കും , വാക്കുകള്‍ക്കും അപ്പുറം നിന്റെ ഉണ്മ അറിയുമ്പോള്‍ ഗതാകാലത്തിലെങ്ങോ എന്നോ നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ചിരുന്നു എന്ന് തോന്നിക്കുന്നു.
വയല്‍ക്കാറ്റേറ്റു പാടവരമ്പത്ത് എത്രയോ പകലുകള്‍ ഏകനായി ഞാന്‍ ആകാശം നോക്കി കിടന്നിരിക്കുന്നു . അന്ന് പക്ഷെ മനസ്സില്‍ ശൂന്യത ഇരുട്ട് നിറച്ചിരുന്നു . നീയില്ലാത്ത കാലം . ഓര്‍മ്മയില്‍ കഥകള്‍ മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്ന കാലം .

സ്നേഹമെന്നാല്‍ വികാരരഹിതമാം കാമത്തിന്‍
കാളക്കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ത്തുമാസക്തിയല്ല , നിന്നില്‍
വേഗതയില്ലാതെ പടര്‍ന്നു പകരും കാറ്റിന്‍
കൈവിരല്‍ പോലെ സ്നിഗ്ദമാമോരനുഭൂതി മാത്രം .!

കടല്‍ക്കരയുടെ സാന്ത്വനം തേടി എത്രയോ നാളുകള്‍ ! കുന്നിന്‍ ചരിവുകള്‍ , നദിയോരങ്ങള്‍ , യാത്രകളുടെ കാണാ തീരങ്ങള്‍ . ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍ തനിയെ ആകുന്ന പോലെ ഒരു ഒറ്റയാന്‍ .
കൂട്ടത്തിലെടുക്കാതെ വിടാന്‍ അവര്‍ക്ക് കാരണങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു . സമകാലിക സുഖങ്ങളില്‍ അവര്‍ക്കൊപ്പം നീരാടാന്‍ മനസ്സിന് താല്പര്യം ഇല്ലാതെ പോയി . വിരക്തിയുടെ പൊയ്കയില്‍ മുങ്ങി കിടന്നുകൊണ്ട് സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കാണാന്‍ ആയിരുന്നു എന്നും മനസ്സ് കൊതിച്ചത് .
ഇന്നു നിന്റെ മൈലാഞ്ചി മണമുള്ള തണുത്ത വിരലുകള്‍ എന്റെ നെറ്റിയില്‍ തഴുകി കടന്നു പോകുന്ന സുന്ദരസ്വപ്നങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്ത്‌ ഞാന്‍ രാവുകളെ തണുപ്പിക്കുമ്പോള്‍ , നിന്നെ അറിയാതിരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല . യുഗങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തെങ്ങോ കാലം സ്പന്ദനം മറന്നു നിന്ന ഒരു നിമിഷത്തെ ഞാന്‍ ഓര്‍മ്മയിലാവാഹിക്കുവാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു പിന്നെയും .....ബി ജി എന്‍

No comments:

Post a Comment