നിൻ്റെ വിഷാദവിസ്മയങ്ങൾ!
.........................................................
സൂര്യ, ഹേ സൂര്യ! നിൻ മിഴികൾ
എൻ്റെ ഹൃദയം തുളച്ചു പോകുന്നു.
സൂര്യ, ഹേ സുര്യ! നിൻ ചിരിയിൽ
എൻ്റെ ഉള്ളം പതഞ്ഞു പോകുന്നു.
നീർമണികൾ തൂകി നീ പോകും
രാത്രി വണ്ടിയിൽ ആരുണ്ട് കൂടെ.
വാടിയ കവിൾത്തടമോടെ നീ
പോകും വഴി നിറയെ ശോണം.
വന്നു പടരുമീയിരുളിൽ നിൻ്റെ
കണ്ണു നിറഞ്ഞതാരറിയാൻ.
ചുണ്ടിണ വിതുമ്പിയെന്നാലും
തെല്ലുമൊച്ചയില്ലാതെ നീ നില്പു.
ഇന്നെൻ്റെ വാക്കിൻ്റെ തണുവിൽ
നിൻ്റെ ഉള്ളം തളിർത്തു തെല്ലെങ്കിൽ,
എത്ര മനോഹരമാണെൻ കവിത
ഇത്രമേൽ ചാരുതയെന്തുലകിൽ.!
@ബിജു ജി.നാഥ്
No comments:
Post a Comment