അസ്തമയം
.........................
ഇനിയില്ലിരുട്ടിൻ കയത്തിൽ മയങ്ങും
നരജന്മവേഷം പുതയ്ക്കാൻ.
ഇനിയില്ല വേരറ്റ മരമായി മണ്ണിൽ
ഭയമേകും കാഴ്ചയായി നിൽക്കാൻ .
വിരലുകൾ മരവിച്ച, വരികൾ മരിച്ചൊരു
കവിയുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും
പതിയെ വിട പറഞ്ഞകലുന്ന പകലിനെ
തിരികെ വിളിക്കതിനി വയ്യ..
മരണം വിരുന്നു വന്നീടും ദിനത്തിനെ
വരവേൽക്കാൻ കാത്തിരിക്കാതെ,
ജനിയുടെ രസം പൂക്കും മരതക പച്ചയിൽ
മുഖമമർത്തിക്കിടന്നൊന്നുറങ്ങാൻ
പതിയെ മടങ്ങണം... വിട പറഞ്ഞീടാതെ
ഹൃദയം കവരുമാ ചിരികവർന്നേവം.
@ബിജു ജി.നാഥ്
No comments:
Post a Comment