ഓർമ്മയിലേക്ക് പടർന്നു കയറുന്ന മിഴികൾ!
..................................................................................
നിഗൂഢമായ മൗനത്തിൽ മുങ്ങിയ
ആഴമറിയാ താഴ്ചയും,
ഇളം ചുവപ്പാർന്ന വ്യഥയും,
പേരറിയാ വികാരങ്ങൾതൻ
സാഗരവും വായിച്ചെടുക്കുന്നു ഞാൻ.
നേർത്ത വിഷാദം മഞ്ഞല പാകിയും
നക്ഷത്ര വിളക്കിൻ്റെ ജ്വാലയൊളിപ്പിച്ചും
ഹൃത്തിലേക്കാഞ്ഞിറങ്ങും മിന്നലായും
എത്രയെത്ര ഭാവങ്ങളാണതിൽ !
ഒരിക്കൽ മുങ്ങിയ പുഴയിൽ ഒരിക്കലും
ഒന്നുകൂടി മുങ്ങാനാകാത്ത പോലെ
സ്ഥായിയാകാത്ത വികാരങ്ങളാൽ
നിൻ്റെ മിഴികളതിവേഗമടഞ്ഞു തുറക്കുന്നു.
മഴ പെയ്തു തോർന്ന പാടവരമ്പുപോലെ
വഴുക്കലാർന്ന കൺപോളകൾ കടന്ന്
ഉപ്പളങ്ങൾ തീർക്കുന്ന സ്വപ്നങ്ങൾ
അവയ്ക്ക് നീ താരാട്ട് പാടുന്നതു പോലെ.
വായിച്ചു തീരുമെങ്കിൽ പറയാമെന്ന
വെറും വാക്കിനാൽ ഒപ്പിയെടുക്കുന്നു
ഉറവ വറ്റാത്ത നിൻ്റെ വേദനകളിൽ നിന്ന്
ഒരു തുള്ളി തുഷാര ബിന്ദുവിന്ന് ഞാൻ .
@ബിജു ജി.നാഥ്
No comments:
Post a Comment