.
---------ബിജു.ജി.നാഥ് വര്‍ക്കല
നരച്ചു പോയൊരു പകലിലേക്ക്
നാം പരാവര്‍ത്തനം ചെയ്യപ്പെടുകയാണ് .
ചുളിഞ്ഞു പോയ ചര്‍മ്മത്തെ
നിലാവില്‍ പ്രകാശിക്കാന്‍ വിട്ടുകൊണ്ട്
നരച്ചു പോയൊരു പകലിലേക്ക്
നാം പരാവര്‍ത്തനം ചെയ്യപ്പെടുകയാണ് .
വിളറി വെളുത്ത കപോലങ്ങളില്‍
സായം സന്ധ്യയുടെ ശോണിമ തിരയാതെ,
ഇടിഞ്ഞു താണ മാറിടങ്ങളില്‍
വീനസ്സിന്റെ സൗന്ദര്യം ദര്‍ശിക്കാതെ
ഞൊറിവ് വീണ അരക്കെട്ടില്‍
മൃഗരാജകടിയുടെ അഴകളവ് തിരയാതെ,
കൊഴുപ്പടിഞ്ഞ അടിവയറില്‍
ആലില വയറിന്റെ മിനുസം പരതാതെ
നരച്ചു പോയൊരു പകലിലേക്ക്
നാം പരാവര്‍ത്തനം ചെയ്യപ്പെടുകയാണ് .
കണ്ടുടനെ ഉടുതുണി അഴിച്ചും
ആളൊഴിഞ്ഞിടങ്ങളില്‍ വാരിപ്പുണര്‍ന്നും
പ്രണയമെന്നു മുദ്രകുത്തി കാമ-
പ്രഹസനങ്ങളില്‍ ആറാടിത്തിമര്‍ക്കാതെ,
നരച്ചു പോയൊരു പകലിലേക്ക്
നാം പരാവര്‍ത്തനം ചെയ്യപ്പെടുകയാണ് .
സമയഘടികാര വിരലില്‍ കൊരുത്ത
ഗുളികകള്‍ നല്‍കുന്ന വിരസതയിലേക്കും
ഏകാന്തത കുത്തിനോവിക്കുന്നൊരാ
നിദ്രാവിഹീനമാം രാവുകളെക്കുറിച്ചും
പോയകാലത്തിലെങ്ങോ മറന്നിട്ട
യൗവ്വനത്തിന്‍ മധുരനൊമ്പരങ്ങളും
ചൊല്ലുവാന്‍ അനവധിയുണ്ട്
നമുക്കെന്നാല്‍ , ഇല്ല സമയമിടയിലെന്നോര്‍ത്ത്
നരച്ചു പോയൊരു പകലിലേക്ക്
നാം പരാവര്‍ത്തനം ചെയ്യപ്പെടുകയാണ് .
കാലം വെറുതെ മറച്ചു വച്ചതോ
ബോധപൂര്‍വ്വം നീ മറച്ചു പിടിച്ചതോ
വായിക്കപ്പെടുന്ന താളുകളില്‍
കണ്ടുമുട്ടുമടയാളങ്ങളില്‍ ഞാനടിവരയിടവേ
നരച്ചു പോയൊരു പകലിലേക്ക്
നാം പരാവര്‍ത്തനം ചെയ്യപ്പെടുകയാണ് .
ഒരിക്കലും ചുരത്തുവാന്‍ വഴിയില്ലാത്ത
മുലഞെട്ടുകള്‍ തുടിച്ചുണരുകയും
അടിവയറ്റിന്നാഴങ്ങളില്‍ നിന്ന് പൊടുന്നനെ
ഉറവയിടുന്നൊരു കമ്പനമറിയവേ
പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്തൊരു ഭീതി
നിന്നില്‍ പടര്‍ന്നു കയറി ആകെയുലയ്ക്കവേ
നരച്ചു പോയ പകലിനെ വിട്ടു
ഇരുട്ടിലേക്ക് ഓടിയൊളിക്കുന്ന നിന്നെ
നോക്കി
എറിഞ്ഞു തീരാന്‍ മടികാട്ടിയ
സൂര്യവെളിച്ചത്തില്‍ കുളിച്ചു ഞാന്‍
മാത്രം
നരച്ചു പോയൊരു പകലിലേക്ക്
എന്നെ പറിച്ചു നടുകയാണ്‌
വെറുതെയെങ്കിലും .
No comments:
Post a Comment