കാവ്യസുഗന്ധി

ആഴങ്ങൾ തൻ നീലിമയിൽ 

നിൻ നിശ്വാസ തന്മാത്രകൾ 

വേനൽജലം പോലെന്നിൽ 

ശൈത്യം പുതയ്ക്കുമ്പോൾ 

കാതരേ നിൻ കണ്ണിണകൾ 

എന്നെ നോക്കി ചിരിതൂകുന്നു '

കാതോരം നിൻ ശബ്ദം

ജീവ കോശങ്ങളിൽ പട-

ർന്നാരോഹണങ്ങളാകുന്നു 

ഞാനോ പ്രണയലോലനും.

ഓമലെ മമ ജീവനിൽ നീ 

യമൃതമായി പടരുന്നുവോ 

തളർന്നാകെയും ഞാനിന്നു 

നിൻ പാദമുമ്മ വച്ചീടുന്നു.

 ..................... ബിജു ജി നാഥ്