ഉരഞ്ഞു പൊട്ടും ഹൃദയങ്ങള് പരസ്പരം
ചോരപൊടിയാന് മടിച്ചു നില്ക്കുമ്പോള്,
കരയുവാന് കണ്ണീര് തേടി പുഴ അലയുന്നു
പുല്മേടുകള് തന് പച്ചപ്പുകള് തോറും.
അകന്നു പോകുന്ന നിഴലുകള്ക്കുള്ളില്
പൊട്ടാന് വെമ്പി നില്ക്കുന്ന മനസ്സുകള്.
ഒന്നുറക്കെ കരയാന് കൊതിച്ചു പുഴനഖങ്ങള്
കുന്നിന് ചരിവുകളില് ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്നു .
ഇരുളിലേക്ക് പിന്മടങ്ങും നിഴലുകള്ക്ക്
പ്രണയത്തിന്റെ മുഖമുണ്ടാകുമ്പോള് ,
കുന്നുകള് കുത്തിയൊലിച്ച് തുടങ്ങും
ഉള്ളിലൊരു പുഴയുടെ കണ്ണീരും പേറി.
---------------------ബിജു ജി നാഥ്
എഴുത്ത് തുടരുക ...ആശംസകൾ
ReplyDeleteനന്നായി എഴുതി
ReplyDeleteആശംസകള്
കൊള്ളാം
ReplyDelete