പൊതുജനം

വിരിമാറിൽ തട്ടി
തറക്കും വെടിയുണ്ടകൾക്കും
ഉമ്മറകോലായിൽ
വിശ്രമിക്കും ശിരസ്സുകൾക്കും
പറയാൻ കഥകൾ ഒരുപാടുണ്ടായിരുന്നു .

ഉപ്പു സത്യാഗ്രഹങ്ങൾക്കും
തൂക്കു മരങ്ങൾക്കും
വിധവകളുടെ കണ്ണീരിനും
ഓർമ്മകളിൽ
മൂവർണ്ണത്തിന്റെ തുടിപ്പുണ്ടായിരുന്നു .

കാലം വല്ലാതെ പാഞ്ഞു പോയി .

പുഞ്ചപ്പാടങ്ങളിൽ

ജനിതകവിത്തുകൾ ഒരുപാട് മുളച്ചു പൊന്തി .

വിത്തും കൈക്കോട്ടും

കൊയ്ത്തു യന്ത്രങ്ങളും ചേർന്ന്

ഊർവ്വരതയുടെ ഗാനം പാടി മദിച്ചു .

ജീർണ്ണിച്ച ശവങ്ങൾ പോലെ

ചീർത്തുവീർത്ത മുതലാളിത്തവും

ബക്കറ്റുവിപ്ലവത്തിന്റെ

ശുഷ്ക്കിച്ച തത്വസംഹിതയും

കൌമാരത്തിന്റെ കല്ലുപ്പുകൾ

നാവിലിട്ട് മുഖം ച്ചുളിക്കുന്ന

നൂറ്റാണ്ടിന്റെ പുളിപ്പ് .

പനി തിന്നു ചീർക്കുന്ന മണ്ണും

രതിയുടെ മുഴുക്കാപ്പ് കഥകളും ആയി

മഴയിൽ  കുതിരുന്ന

കഴുതകളുടെ നാട്ടിൽ 

പട്ടിണിയുടെ രോദനം അല്ല

കിടപ്പറകളുടെ ശീല്ക്കാരം മാത്രം .

അടിവസ്ത്രം ഉമ്മറത്ത് തൂക്കി

അകത്തളത്തിൽ തിരക്കഥ എഴുതുന്ന

അഭിനവചാണക്യന്മാർ

അടിയറവു പറയിക്കുന്ന

കഴിവുകേടിന്റെ പരിഷകൾ .

എല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടു

പ്രതികരണത്തിന്റെ താറഴിക്കാൻ

പ്രിയതമയെ തേടുന്ന

ഞാനെന്ന പൊതുജനം .!
---------ബി ജി എൻ വർക്കല ------