പ്രത്യാശയുടെ മൌനം

ചത്തു വീഴുന്ന ശവങ്ങള്‍ക്ക്‌ മേലെ ,

നക്ഷ്ടമാകുന്ന മണ്ണിനു മേലെ ,

ആകാശ ചരുവിലെ ഒറ്റനക്ഷത്രമേ

നിന്റെ നേത്രങ്ങൾ എന്നെ മോഹിപ്പിക്കുന്നു ..!

നിയന്ത്രിതമായ വേഗത്തിലും ,

അളന്നെടുക്കാവുന്ന ആഴങ്ങളിലും ,

നോട്ടമെത്തുന്ന ദൂരങ്ങളിലും

നിന്റെ മിഴികളാണെന്നിൽ നിറയുന്നത് .

കവർന്നെടുക്കാവുന്നതിന്റെ അവസാനവും ,

കുടിച്ചുവറ്റിക്കാവുന്നതിന്റെ ഒടുക്കങ്ങളിലും ,

കണ്ണ്നീരിന്റെ അവസാന പരലിലും ,

താരകമേ നീയെന്നരികിലുണ്ട് .

ഇടറാത്ത പാദങ്ങൾ പെറുക്കിവച്ചും ,

കുനിയാത്ത ശിരസ്സുയര്‍ത്തി പിടിച്ചും ,

അവസാനതുള്ളി രക്തവും നല്കി

നിന്നിലണയാൻ കൊതിക്കുന്നു ഞാൻ .

--------------------ബി ജി എൻ വര്ക്കല -----