മരണമേ നിന്‍തണുവില്‍ വീ-
ണലിയുവാനേന്‍ മനം കൊതിപ്പൂ .
ഹൃദയമേ നീയെന്‍ ശിഥിലചിന്ത -
തന്‍ ഇരുളിമയിലേക്കൊതുങ്ങീടുമോ ?
കനവു കണ്ട രാവിന്‍ ഇരുള് പോലെ
ബോധതന്ത്രികള്‍ മറയുന്ന നേരത്തും
പ്രണയരാഗമലയടിച്ചോഴുകീടുന്നെന്‍
ഹൃദയവാഹിനീ തടങ്ങളിലൂടെ .
മൃതി തിന്നു തുടങ്ങുമീ കോശങ്ങളിലൂടെ
പരതിനീങ്ങും നിന്‍ വിരല്‍സ്പര്‍ശത്തെ,
വെറുതെ ഞാനൊന്നു കൊതിച്ചിടാമീ -
യവസാന ശ്വാസതിരമാലയിലൂടെ .
നമുക്കിടയിലായി തിരയുവാനില്ല്ലിനിയൊരു
കറുത്ത വിരല്പാടിന്‍ നോവുകളെങ്കിലും
കൊതിക്കുന്നു നിന്‍ ചുണ്ടുകളെന്‍ നെറ്റിയില്‍
അവസാന മുദ്രയാല്‍ ചുവന്നുവെങ്കില്‍ ...!.
--------------ബി ജി എന്‍ വര്‍ക്കല ------
http://issuu.com/ckrajumadayi/
അവസാന യാത്രയ്ക്ക് മുന്‍പ്.
ReplyDeleteശുഭയാത്രപറയാതെ പിരിയാതെ
ReplyDelete