ഇനിയും നമ്മളകലങ്ങളിൽ

നമുക്കിടയിൽ
ദൂരങ്ങളുടെ മാപിനി ശുഷ്കമാകുന്നു
ശൂന്യതയുടെ
നിലാവലിഞ്ഞു പോകുന്നു
രണ്ടു നേർരേഖകളിൽ നിന്നൂ
ഒരൊറ്റ ബിന്ദുവിൽ
ലയിക്കുന്ന നിമിഷം .
വേർപെടുന്ന നിമിഷങ്ങളെ
ഞാൻ ഭയക്കുന്നില്ല
കാരണം വേർപാട്
മരണമാണെന്ന് ഞാനറിയുന്നു .

കാലം പലപ്പൊഴുമൊരു കോമാളിയാണ് .
ട്രപ്പീസ് കളിക്കാരെ പോലെ
നമ്മളൊന്നിൽ നിന്നും
മറ്റൊന്നിലേക്കു
അനസ്യൂതമിങ്ങനെ.
പരസ്പരം കാണുമ്പോൾ
നിന്റെ മിഴികളിൽ നിന്നും
നോട്ടം വേർതിരിക്കാനാകുന്നില്ല .
അല്ലെങ്കിൽ
നിന്റെ അധരങ്ങളെ ,
നിന്റെ അവയവങ്ങളെ
ഒരു വിടനെ പോലെ  ഞാൻ
കൊത്തിവലിക്കുമായിരുന്നല്ലോ .

കാന്തികമായ ആ മിഴികൾ
അവയ്ക്കപ്പുറം നിന്റെ
മനസ്സിലേക്കുള്ള യാത്രകൾ മാത്രം .
ഞാനാം യാത്രികനില്‍
നിന്നും യാത്രയുടെ ദൂരം മാത്രം
ഇവിടെ ബാക്കി ആകുന്നു .

-------------------ബി ജി എൻ