നോവിന്റെ ഇലകൾ

കാന്തവലയങ്ങൾ പോലെന്നെ
വരിയുന്ന ഓർമ്മച്ചീളുകളിൽ
നിന്റെ മിഴികളുടെ മുനകളുണ്ട്,
അകതാരിൽ നീയെന്ന സ്വപ്നവും .

അകലേയ്ക്ക് നീയോടിയകലുമ്പോ,
അവഗണനയുടെ ദുർവാക്യങ്ങളും
ഒഴിവാക്കലിന്റെ മൗനങ്ങളും എന്നെ
ഓർമ്മിപ്പിക്കും ഞാനെന്ന കോമാളിയെ.

എങ്കിലും അർക്കൻ എന്നെത്തഴുകുമ്പോൾ
ഞാൻ തേടിവരിക നിന്റെ ചാന്ദ്രവദനമാണ്.
എന്റെ പകലുകളെ ശീതളമാക്കുന്നതോ
നമ്മുടെയാ നിമിഷങ്ങൾ തന്നോർമ്മയും.
-------------------------------------------ബിജു ജി നാഥ്