കൊതിച്ചു ഞാൻ നിനക്ക് വേദന
പതിച്ചു നല്കിയീ ധരിത്രി പൂകുവാൻ .
മടിച്ചു നീയുമാ കഠിനദുരിത കടലിൽ
മുങ്ങി നിവരുവാൻ .
വരഞ്ഞു കത്തിയാൽ മരവിച്ച നിൻ
തനുവിലായ് .
വലിച്ചെടുത്തു നീ മാറിലണച്ച് നല്കുന്നു
കൊഴുത്ത രാസവളങ്ങളും .
അറിഞ്ഞതില്ല ഞാനൊരിക്കലും നിന്റെ
അമൃതസ്നേഹത്തിനകത്തളം.
ഒടുവിലെന്തിനു മനം തകർന്നു നീ
വെറും നിലത്തു കിടപ്പതു .
പറയരുത് നീ കടം കൊണ്ടൊരു
'ദശ'മതിൻ കണക്കുകൾ.
പരിഭവിക്കരുതൊരിക്കൽ സദനത്തിൽ
നട തള്ളുന്ന നേരവും .
-----------------------ബിജു ജി നാഥ്
പരിഭവമില്ലാത്തവര്!!
ReplyDelete