അസ്തമയം

എരിഞ്ഞടങ്ങാൻ മടിച്ചൊരു പകലോൻ
ചക്രവാളം തന്നിലുണ്ടെങ്കിലും
ഒരിറ്റ് കനിവില്ലാതെ ഭൂമി വാരിയണിഞ്ഞകലുന്നു
അമ്പിളിതൻ വെണ്‍പ്രഭയെ മാറിലായ്.

തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ
പങ്കിട്ടനിമിഷങ്ങളെ ചവിട്ടിമെതിച്ച് ,
കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളെ കഴുത്തു ഞെരിച്ച് ,
മഞ്ഞിന്റെ തണുപ്പിലേയ്ക്കോ.
മറ്റൊരു കനവിലേയ്ക്കോ !

വേദനയുടെ ചെന്തീനിറമോലും വദനം
സങ്കടക്കടലിലെറിഞ്ഞു,
വഴിമുട്ടിയാ വെളിച്ചം ഇരുളിലയുന്നപ്പോഴും
പിൻവിളിയുടെ ,
പദനിസ്വനത്തിന്റെ ,
ചിലമ്പിച്ചൊരൊച്ചയും കാതോർത്ത് .
--------------------------------------ബിജു ജി നാഥ്