നമുക്കുമേൽ ആകാശം മേഘകുട പിടിക്കട്ടെ
താരകങ്ങൾക്കും ശശികലയ്ക്കും ലജ്ജയേകാതെ.
നിന്റെ മിഴികളിലെ നാണം കവർന്നു പോകാതിരിക്കാൻ
മാരുതനെ ഞാനെങ്ങനെ തളയ്ക്കും പ്രിയേ.?
വെളിച്ചം കണ്ണുപൊത്തുന്നോരീ ഇരുളിൽ നിന്നും
നാഗങ്ങൾ തൻ ശീൽക്കാരം കേട്ടാകാം
ഉറക്കെ പാടാൻ മടിച്ചീ രാപ്പാടികൾ മൗനം പുതയ്ക്കുവതിങ്ങനെ .
മിന്നാമിന്നികൾ തൻ നുറുങ്ങുവെട്ടം നിൻ മാറിടത്തിൽ
സ്വേദമുത്തുകൾ വിടർത്തുന്നോരീ രാവിനെ
മറക്കുവതെങ്ങനെ ഞാനിനി മരിയ്ക്കുവോളം .
പാടാൻ മറന്നിന്നു ഞാൻ നിന്റെ നാഭീതടങ്ങളിൽ
കാണാതെപോയ മഞ്ചാടിമുത്തുകൾ തിരയുമ്പോൾ
കാലമേ പിന്നാലെ വന്നിടായ്ക നിൻ പാശമേന്തി
സമയമായില്ല വിട്ടുപോകാൻ എൻദേഹിയീ ഭൂവിൽ നിന്നുമേ .
------------------------------------ബിജു ജി നാഥ്
ആശംസകള്
ReplyDeleteകാലത്തിനു വന്നല്ലേ പറ്റൂ
ReplyDelete