സുദിനം
ഒരു കുളിർനിലാവിൻ്റെ തുണ്ടു ഞാൻ
നിൻ കവിളിൽ പതിപ്പിക്കുന്നീ നിമിഷം.
ഒരു തേൻതുണ്ടിൻ മധു ചക്ഷകം
നിൻ അധരങ്ങളിൽ പകരുന്നീ നിമിഷം.
പറയുക പൗർണ്ണമിപ്പൂനിലാവേ നീയിനി
അകലുമോ ഈ ഭൂമി തന്നിൽ നിന്നും.
പോകുമോ മഴവിൽ കനവേ നീയെന്നുടെ
കനവുകൾ മരിച്ചൊരീ ഹൃത്തിൽ നിന്നും.
പുണരുവാൻ ഞാനാശിച്ചീ നിശബ്ദത
തണൽ വിരിച്ചൊരീ ഇരുളിലുണ്ടേകം.
ഈ ദിനം നീയെനിക്കേകിടേണം സഖീ
നിൻ ഹൃദയം അതല്ലാതെന്തു വേറെ!
ബിജു.ജി.നാഥ്
No comments:
Post a Comment