നഷ്ട സ്മൃതികള്‍

നഷ്ടസ്മൃതികള്‍

മഴനൂലുകള്‍ മണ്ണിലേക്കാഴുമ്പോള്‍

ഹൃദയതാളം മുറുക്കിയകതാരിലെങ്ങോ,

പോയ കാലങ്ങളുടെ സ്മൃതികളുമായി

നേര്‍ത്ത ഗന്ധം നിറയുന്നു ചുറ്റിലും.

നാഗങ്ങള്‍ ഇണചേരും നിലാവിന്‍

ഇരുളിമ കാലം കടന്നെടുത്തെങ്ങോ.

നഷ്‌ടമായ കാടുകള്‍ക്കിനിയെന്നാണ്

രതിമൂര്‍ച്ചതന്‍ ശീല്‍ക്കാരനാദം ലഭിക്കുക ?

മേലങ്കി നഷ്ടമായ കുന്നിന്‍ ചരിവുകളില്‍

നാണം മറന്ന മണ്ണിന്‍ നഗ്നതയില്‍

യന്ത്രക്കരങ്ങള്‍ വലിച്ചെടുക്കുന്നു നിര്‍ദ്ദയം

ഗര്‍ഭപാത്രങ്ങള്‍ തന്‍ ചോരക്കട്ടകള്‍ !

വെള്ളിക്കൊലുസുകള്‍ നഷ്ടമായൊരു

പുഴയിന്നു തേങ്ങുന്നു നിശബ്ദം മാനം നോക്കി.

കടലിന്‍ സംഗമം പോയ ജന്മത്തിന്‍

വിരഹാര്‍ദ്രമാം ഓര്‍മ്മയെന്നോര്‍ത്തുകൊണ്ടോ .

നിഗൂഡമാം ആനന്ദം മണ്ണിനേകിക്കൊണ്ട്

അടിവേരുകള്‍ കൊണ്ട് കുസൃതികാട്ടും

മരമെങ്ങു പോയെന്നോര്‍ത്തു വിതുമ്പുന്നു.

ഭൂമിപ്പെണ്ണ് ഉറക്കമില്ല രാവുകള്‍ തോറുമേ!

മരമെവിടെ , കുന്നെവിടെ , നദിയെവിടെ

അലറി ചോദിക്കുന്നു എഴുത്താളര്‍ ഉറക്കെയുറക്കെ

നുരയും ചഷകവുമായി ഇരുണ്ട കോണ്ക്രീറ്റ്

മന്ദിരങ്ങളിലും മണല്‍ക്കാടുകളിലും നിന്ന് വൃഥാ.

------------------------ബിജു ജി നാഥ് വര്‍ക്കല
published in pravasi risala magazine july 2019 kalalayam page.