രാവ് ഒന്നു വേഗം വന്നിരുന്നെങ്കിൽ!

രാവ് ഒന്നു വേഗം വന്നിരുന്നെങ്കിൽ!
.......................................................

എത്ര നിനച്ചിരിക്കാതെയാണ്
നക്ഷത്രങ്ങൾ എന്നിലേക്ക് പതിഞ്ഞത്.!
രാത്രിയെ മറന്നു പോയി ഞാൻ.
പെട്ടെന്നൊരു യാത്ര പോകണം എന്നു തോന്നി.
കാടിന്റെ ഭംഗിയറിയാൻ
നക്ഷത്രങ്ങൾ കൂട്ടുള്ള രാവ് തന്നെ വേണം.
ഉറക്കം ഞെട്ടിയ മുയൽക്കുഞ്ഞുങ്ങൾ
മൂക്ക് വിറപ്പിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
വഴിയറിയാതെ ചെന്നു വീണേനെ
വരണ്ടുണങ്ങിയ കിണറിനുള്ളിൽ.
പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന താരകങ്ങൾ
നല്ലൊരു വഴികാട്ടിയാണ്.
യാത്ര ചെയ്ത് തളർന്നപ്പോൾ
നീരുറവ കാട്ടിത്തന്നതും
തേൻ മധുരമുള്ള സലിലത്താൽ
ദാഹമകറ്റിയതും അതിനാലാണ്.
കുഞ്ഞു പുൽത്തകിടിയിൽ
കവിളമർത്തിക്കിടന്നുറങ്ങിപ്പോയ്.
പ്രഭാതത്തിൽ ഉണരുമ്പോൾ
നക്ഷത്രങ്ങൾ ഒന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
പാതി വഴിയിൽ മയക്കിക്കിടത്തി
കടന്നുകളഞ്ഞിരുന്നവയെങ്കിലും
ഒന്നും സ്വപ്നമായിരുന്നില്ലെന്നോർമ്മിപ്പിക്കാൻ
രാത്രി മഴയുടെ നനവ് കവിളിലും
മുടിയിഴകളിലും തങ്ങിനിന്നിരുന്നപ്പോഴും.
രാവ് ഒന്നു വേഗം വന്നിരുന്നെങ്കിൽ!
....... ബിജു.ജി.നാഥ് വർക്കല