മരണം മനോഹരം!
..................................
എത്ര സുന്ദരമീ
കിടപ്പുകാണുവാന്
ചെമ്പട്ടു പുതച്ചിന്നീ
വാഴയിലതന്നിലായ് .
ചുറ്റിലും പുകയുന്ന
സുഗന്ധത്തിരികളും
കണ്ണുനീരൊപ്പാരി
നെഞ്ചിലടിമേളവും.
കത്തിനില്ക്കും വിളക്ക്
കാറ്റിന് താളമാകുന്നു.
കണ്ണുനീരും വിഷാദവും
മൗന മഞ്ഞണിയുന്നു.
തൊടിയിലെ മണ്ണില്
ആഴമുള്ളൊരു കുഴി...
അടക്കം പറച്ചില്
സൗഹൃദസംഗമങ്ങള്.
വെളിച്ചം വരുത്തുവാന്
ഇരിക്കാന് ഒരുക്കാനും
കല്പന നല്കിയും
പുകച്ചും ജരാനര.
വന്നുപോകുന്നോരോ
എത്തിനോട്ടങ്ങളും
വാരിയണിയുന്ന
സങ്കട പൗഡറും.
കാത്തുകിടക്കുന്നു
ഞാനീയിറയത്തു
ഒട്ടു നേരം കൊണ്ട്
സ്മരണയായി മാറുവാന്.
പെട്ടിയൊരുങ്ങുന്നു
തൊങ്ങലുകള് ചാര്ത്തി
കൊണ്ടുപോകാനായി
ചിലര് വന്നണയുന്നു .
പൊക്കിയെടുക്കുന്നു
ഭദ്രമായെന്നെയാ
കൂട്ടുകാര് ദുഃഖ
ഛായമുഖത്തുള്ളോര്.
ഭദ്രമായടച്ച്
ആണിയുറപ്പിച്ചു
കെട്ടിയിറക്കുന്നീ
മണ്ണിന്റെ തണുപ്പിലായ്.
ഒച്ച മാത്രം മണ്ണ്
നെഞ്ചില് വീഴുന്നതും
യാത്രപറഞ്ഞു ബന്ധ -
ദുഃഖമകലുന്നതും.
കണ്ടുചിരിക്കുവാന്
എനിക്കാകുന്നില്ലല്ലോ
മരണം മനോഹരം
വര്ണ്ണിക്കുവാനെന്നും !
അനുഭവിക്കാന് മാത്രം
യോഗമില്ല മനുജന്
അവനിയിലെ മരണ
മതൊന്നു മാത്രമല്ലോ .
@ബിജു.ജി.നാഥ്
No comments:
Post a Comment