അവര്‍ അപരിചിതരായിരുന്നു.
മുറിഞ്ഞു പോകുന്ന വാക്കില്‍ നിന്നും
അടര്‍ന്നു വീഴുന്ന അക്ഷരങ്ങള്‍ കൊണ്ട്
കവിത രചിക്കുന്നവന്‍ കവിയെന്നു
വായനയുടെ വേരുകള്‍ പറയുമ്പോള്‍
കിനിയുന്ന ചോര നല്‍കുമാ ഇനിപ്പിന്‍
രസച്ചരട് മുറിയാതെ സൂക്ഷിക്കുവാന്‍
മാര്‍ദ്ദവാഹിനികളില്‍ പ്രഹരിക്കുന്നുണ്ട്
മൃതിയുടെ ചെന്തീനിറം പൂണ്ട മിഴികള്‍.
ഒരുകാലമുണ്ടായിരുന്നിരിക്കാം അവന്‍
തന്നരുമയാം പ്രേയസി അരികിലുള്ള,
ഒരു കാലമുണ്ടായിരുന്നിരിക്കാം അവന്‍
പ്രണയത്താല്‍ പൂത്തു വിടര്‍ന്നിരിക്കാം.
ഗുല്‍മോഹറുകള്‍ തണല്‍ വിരിക്കും
പാതയോരങ്ങളില്‍ അവരൊന്നിച്ചു നടന്നിരിക്കാം.
സായന്തനത്തിന്റെ ശോണിമ നല്‍കുന്ന
കടലോരത്തലസം സല്ലപിച്ചിരുന്നിരിക്കാം.
ഒരിടനാഴിതന്നിരുവശങ്ങളില്‍ ഗൂഢ-
മറിയാത്ത പോല്‍ നോക്കി നിന്നിരിക്കാം.
കാവല്‍പ്പുരകളില്‍, അപരിചിത വേഷങ്ങളില്‍
പുഞ്ചിരികള്‍ കൈമാറിയിരിക്കാം.
ഒരേ വണ്ടിയില്‍, തുടിക്കും ഹൃദയമോടെ
ഒളിച്ചേകണ്ടേ നോട്ടത്തില്‍ സഞ്ചരിച്ചിരിക്കാം.
@ബിജു ജി നാഥ്
No comments:
Post a Comment