പ്രണയം നിലാവിൻ്റെ പൂക്കൂട നെയ്യുന്ന
പകലിൻ്റെ ചാരത്തിലൂടെ
യാത്ര ചെയ്യും എൻ്റെ കൂട്ടുകാരീ നിൻ്റെ
ചിത്തത്തിൽ ഞാനുമുണ്ടെന്നോ.!!
നിൻ്റെ ചിത്രത്തിൽ ഞാനുണ്ടെന്നോ.
കരളിൽ വികാരത്തിൻ തീക്കൂട വിതറുന്ന
ഇരുളിൻ്റെ പാതയിലൂടെ
കടന്നുപോകും എൻ്റെ കൂട്ടുകാരാ നിൻ്റെ
മനസ്സിൽ ഞാൻ മാത്രമാണെന്നോ?
നിൻ്റെ മിഴിയിലെൻ രൂപമാണെന്നോ!
ഒരു പാത തന്നുടെ ഇരുവശം ചേർന്നു നാം
അപരിചിതരായി നടക്കാൻ
ഇനിയുമീ മുഖപടം എന്തിനണിയണം
വരിക ഈ കൈവിരൽ പിടിക്കൂ
കൈകോർത്തു നാമിനി നടക്കാം.
കുളിർകോരുമീ പുലർകാലത്തിൻ വെളിച്ചം
ഉടയാടയായണിയുന്ന നമ്മൾ
ഒരു സ്വപ്നം ഉള്ളിൽ വിരിയുന്നീ ഉലകിൻ
അനന്തത പുൽകാൻ കൊതിപ്പൂ
നാമൊരുമിച്ചു പോകാൻ കൊതിപ്പൂ.
@ ബി.ജി.എൻ വർക്കല
No comments:
Post a Comment