ഓർമ്മശലഭങ്ങൾ

ഓർമ്മശലഭങ്ങൾ
........................

ഓർമ്മയിലേക്ക് പറന്നിറങ്ങുന്ന
ഒരു നിശാശലഭം.
പിറകോട്ട് വലിച്ചുകൊണ്ടു പോകുന്ന ഭാരം.
നോക്കൂ,
ഒരു ചില്ലുജാലകത്തിനപ്പുറമിപ്പുറം
ആകാംഷയുടെ നാലു കണ്ണുകൾ!
നിന്റെ ചിരി ,
കണ്ണുകൾ
ശബ്ദം
കവിതകൾ
വായനയുടെ ആഴം
ആഹാ ! എന്നവൾ.
നിന്റെ മിഴികൾ
മുലകൾ
ചിരി
കവിതകൾ
എന്തു സുന്ദരമെന്നവൻ.
അവളുടെ കവിതകളെ തിരുത്തിയും
അവന്റെ കവിതകളെ തിരുത്തിയും
അവരുടെ ലോകം വികസിച്ചു.
അവരിലേക്ക് അടുപ്പം ആഴത്തിൽ വേരോടുകയും
പ്രണയം പുഷ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
ആത്മനിർവൃതിയുടെ തേരോട്ടത്തിൽ
അവർ പരസ്പരം കവിതകൾ എഴുതി.
എന്റെ വരികൾ നിനക്കെന്നവർ മത്സരിച്ചു.
പഴങ്കഥകൾ പോലെ ഇടയിലേക്കാരൊക്കെയോ വന്നു.
അവളുടെ വാക്കിൽ നിന്നും പതിയെ,
വളരെ പതിയെ
അവനോടുള്ള പ്രണയം മരിച്ചു.
അവൾ കാണാനാഗ്രഹിക്കാത്ത
മിണ്ടാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത
ഒരാളായി അവൻ മാറി.
അവളുടെ പിന്നത്തെ കവിതകൾക്കൊക്കെ
കാഴ്ചക്കാർ മാറി വന്നു.
അവൻ കവിതകൾ പിന്നെയും എഴുതി.
മൗനം അവളത് വായിച്ചു പോയെങ്കിലും
പിന്നൊരിക്കലും അവന്റെ വരികൾ അവളെയാകർഷിച്ചില്ല.
അവളുടെ കവിതകൾ വായിച്ചു തുടങ്ങിയ
പുതിയ കവിക്കായി മാത്രം
അവൾ കവിത എഴുതുകയായിരുന്നു.
അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്താനാകാതെ
കാരണങ്ങൾ അറിയാതെ
അയാൾ കവിതകൾ പിന്നെയും എഴുതി.
മനസ്സിലും ,
ആരും കാണായിടങ്ങളിലും.
പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാതെ പോയ
രണ്ടു കവികളായവരെ
കാലം ഇനി അടയാളപ്പെടുത്തട്ടെ.
അവർ സ്വപ്നം കണ്ട കാവ്യഭാവികാലം
അയാൾടെ മാത്രം ഓർമ്മയിൽ
മറക്കാതെ തെളിഞ്ഞു കിടക്കട്ടെ.
ഓർമ്മകളെ വലിച്ചുകൊണ്ടു പോകുന്ന
നിശാശലഭങ്ങൾ മാത്രം
അയാൾക്കൊപ്പം എന്നുമുണ്ടായിരിക്കട്ടെ.
.... ഒറ്റയാൻ