Sunday, August 2, 2020

വേദനാലോലം

വര്‍ഷകാല മേഘങ്ങള്‍
വിരുന്നുവരും
സുന്ദരമാമീയാനനം തന്നിലായ്
ഒട്ടിട തെളിഞ്ഞിട്ടു മാഞ്ഞേ
പോയിതോ

മഴവില്ലിന്‍ കൗതുകക്കാഴ്ച
പോലൊരു സ്മേരം !
അതിലോലം നീണ്ടുകൂര്‍ത്തോരീ
കരാംഗുലി
കള്‍ക്കിടയിലൂടൂര്‍ന്നുപോകാതെ
മോഹനം കാത്തു സൂക്ഷിച്ചതെത്ര
മോഹങ്ങള്‍
രാത്രി തന്‍ വിജനത തിന്നു തീര്‍ത്തതെത്ര തേങ്ങലുകളൊളിപ്പിച്ച ശയ്യയും
നിദ്ര വിട്ടകലുമ്പോള്‍ കണ്ടു തീര്‍ത്ത
ജാലകക്കാഴ്ചകള്‍ തന്‍ നിലാവെളിച്ചവും
ഒട്ടുമേ പറയാതെ പോകുന്നുവോനീ
പ്രിയ തോഴി , മറന്നു പോകുന്നുവോ
എന്നെയും
ഓര്‍മ്മകളില്‍ നഖമുനയാഴ്ത്തി എത്രയോ !

വേഴ്ചകള്‍ നിന്നെ കടന്നു പോയി
തണുത്തു വിറച്ചോരാ സ്നാനഗൃഹം തന്നില്‍
ചൂളിയിരുന്നില്ലെത്ര നാഴികകള്‍ !
ചേര്‍ത്ത് പിടിക്കുവാന്‍
പറ്റിപ്പടരുവാന്‍
സ്വപ്നത്തിന്‍ തേരിതില്‍ വന്നിരുന്നില്ല .
ഗന്ധര്‍വ യാമങ്ങള്‍ കടന്നു
പാലപൂക്കും
സുന്ദര പൗര്‍ണ്ണമി രാവുകളൊന്നുമെങ്കിലും
നിര്‍ന്നിമേഷം കാത്തിരിപ്പൂ നീ മൃതി
തന്നാലയം പുല്കിടും മുന്നേ
ചേര്‍ത്തു പിടിക്കും വിരിമാറൊന്നില്‍
മുഖം പൂഴ്ത്തിയൊന്നു കരയുവാന്‍
.... ബി.ജി. എൻ വർക്കല 



No comments:

Post a Comment