അവിടെയും ഇവിടെയും

അവിടെയും ഇവിടെയും

.......................................

ഇവിടെ ഞാൻ ചൂടിൻ്റെ

മറുകര താണ്ടുമ്പോൾ

അവിടെ നീ മഴ നനയുന്നു.

ഇവിടെൻ്റെ താപം വിറങ്ങലിക്കുമ്പോൾ

അവിടെ നീ കുളിരു ചൂടുന്നു.

പ്രണയമേ...

ജീവിത പന്ഥാവിൽ നാമിത്ര

അകലയായ് പോയതെന്തിങ്ങനെ.

മരുഭൂമി തന്നിലെ ഉഷ്ണപ്രവാഹങ്ങൾ

മനസ്സിൽ വരൾച്ച പാകുമ്പോൾ

പ്രിയതേ നിന്നുടെ ചെറുചിരി പോലും

പേമാരിയാകുന്നുവെന്നിൽ.

ഹൃദയം നിറയെ നിന്നോർമ്മകൾ നല്കുന്ന

ഹരിതകമ്പളത്താൽ മൂടവേ

അറിയാതെ പാദങ്ങൾ മുന്നോട്ടായുന്ന പോൽ

അരികെ വന്നൊന്നു നിന്നീടുവാൻ.

ഈ ഉഷ്ണതാപത്തിൻ പൊള്ളുന്ന വിരലുകൾ

എന്നെത്തലോടുന്ന നേരം

ഓർമ്മയിൽ നിന്നുടെ തണുവിരൽത്തുമ്പിൻ

സ്പർശമറിയുന്നു കുളിരുന്നു.

വേനലാണിവിടെയീ തീരമൊന്നാകെയും

നീ മഴയിൽ നനയുന്ന നേരം.

മഴയെയും തണുവിനെയും നീ തെറിപറഞ്ഞീടുന്നു

ഞാനിവിടെയീ തീക്കാറ്റിനെ ചുംബിക്കവേ.

നമ്മളെന്നെത്ര കാലമാണിങ്ങനെ

രണ്ടായി പിളർന്നു ജീവിക്കുക.!

നമ്മളൊന്നായ് കാണാൻ കൊതിച്ചൊരു കനവ്

മരൂരുഹം പോലൊന്നാകുമ്പോൾ,

നീ മഴയെ പുണരുക.

ഞാനുഷ്ണം ചൂടിയുറങ്ങിടട്ടെ..

@ ബി.ജി.എൻ. വർക്കല