കവിതയുടെ കവന രീതി.
.............................................
ഒരിക്കൽ കവിതയെഴുതിയിരുന്നു.
പ്രാസമൊപ്പിക്കലാണ് കവിതയെന്നു തോന്നി
മകാരവും
തകാരവും
കകാരവും ഒക്കെ പ്രയോഗിച്ചു.
ആരും കണ്ട ഭാവം നടിച്ചില്ല.
വൃത്തത്തിൽ എഴുതിയാൽ
മൊത്തത്തിൽ കാവ്യമാകാം
ആരോ പറഞ്ഞു കേട്ടതിനാൽ,
വൃത്തം പരീക്ഷിച്ചു.
അലങ്കാരം കൊടുത്തു.
ആരും കണ്ട ഭാവം നടിച്ചില്ല.
ആധുനികവും
അത്യന്താധുനികവും
കവിതയുടെ പരീക്ഷണം എന്നറിഞ്ഞു.
ക
മ
പ
എന്നൊക്കെ നോക്കി.
ആരും കണ്ട ഭാവം നടിച്ചില്ല.
കവിതയിൽ മൊത്തം
മുല
യോനി
രതി
ലിംഗം
എത്രയാവർത്തി വന്നു
എന്ന് കണക്കു നോക്കിയവർ മാത്രം
ഒരുപോലെ പറഞ്ഞു.
ഇവൻ കമ്പിക്കവിയാണ്.
ഇൻബോക്സിൽ പോയാൽ
ഗർഭം ഉറപ്പാണ്.
അകന്നു നിന്നാൽ
മാനമെങ്കിലും കിട്ടും.
കവിത എഴുതിയവർ ഒക്കെ കവികൾ ആയി
കഥ എഴുതിയവർ ഒക്കെ കഥാകാരും
നോവൽ എഴുതിയവർ നോവലിസ്റ്റും
ആസ്വാദനം എഴുതിയവർ ബുജികളും.
കവിയല്ലാതിരുന്നിട്ടും
ഒരിക്കൽ വാനോളം പുകഴ്ത്തിയവർ
ഒരു കവിക്കുഞ്ഞിനെ മോഹിച്ചവർ
ഒരു പ്രണയത്തെ കൊതിച്ചവർ
എന്നും കണിയായി
കവിത വേണമെന്ന് ശഠിച്ചവർ
എന്നിലെ കവിയെ മാത്രം സ്നേഹിച്ചവർ
എല്ലാവരും ഇന്നുമുണ്ട്.
ആരുടെയൊക്കെയോ പിറകിൽ.......
ചരിത്രം ആവർത്തിക്കുമ്പോഴും
ഒന്നുമാകാത്ത വിഷമം ലവലേശമില്ലാതെ
കാണാതെ നടിക്കുന്നവർക്കിടയിൽ
ഞാനുണ്ടല്ലോ ഇന്നും.
പരിഭവവുമില്ല
പരാതികളുമില്ല.
എല്ലാം കണ്ടു നില്ക്കുന്നു മൂകം.
@ ബി.ജി.എൻ വർക്കല
