മഴയുടെ നൂൽ മിഴികളിലൂടെ
തടയണ പൊട്ടിയൊഴുകുമ്പോൾ
നിഴലുകൾ പോലെ പടിവാതിലപ്പുറം
അകലുകയാണ് പകലും കതിരവനും.
പിടയുകയാണ് മറനീക്കി
പടരുകയാണിരുൾക്കാട് ചുറ്റിനും.
വിളറിയ വെളിച്ചക്കണ്ണുകൾ
അടഞ്ഞും തുറന്നും ഉരുകുകയാണ്.
കാറ്റു വീശാതെ
വെളിച്ചം പടരാതെ
പുഴ കവിയാതെ
കുന്നിടിയാതെ
മഴ പെയ്യുകയാണ്.
എവിടെ നഷ്ടമായ് നിന്നെ?
എവിടെ മറന്നു വച്ചു ഞാൻ !
വാക്കുകൾ മറന്നു പോകുന്നു
ഞാനെൻ്റെ വഴിയും .....
@ ബി.ജി.എൻ വർക്കല
