അവന് ചോരയില് മുക്കിയെഴുതി
ചായമില്ലാതെ ജീവിതം പക്ഷെ
അവനില് നിന്നും അകന്നുപോയി
ജീവിതമവന് തന്നാത്മാവുമായെങ്ങോ.
ഭൂതകാലമവന്നു നല്കിയ വേദന
വര്ത്തമാനകാല വരികളാകുമ്പോള്
ഭാവിനഷ്ടമായ ദുഖത്താലവനിന്നു
വാക്കുകള് നഷ്ടമാകുന്ന ദിനരാത്രങ്ങള്.
അറുത്തുമാറ്റുവാന് കഴിയാത്ത കരള്
അടര്ന്നു തൂങ്ങുന്നു, നിദ്ര നഷ്ടമാകുന്നു.
കുത്തിനോവിക്കുന്നു സ്വയം ചോര
ചാലിട്ടൊഴുകുന്നത് കണ്ടാനന്ദിക്കുന്നു.
മരണം മനോഹരം മന്ദഹാസത്താല്
മനം കവരും സുന്ദരാകാരം പൂകുന്നു .
വാക്കു നോക്കി പാത്തിരിക്കുന്നവന്
വാക്കുരിയാടാതെ പോകുവാനായിന്നു .!
----------------------ബിജു ജി നാഥ്
No comments:
Post a Comment